ყურძენი – მისი სამკურნალო თვისებების შესახებ ჯერ კიდევ რამდენიმე ათასი წლის წინ იცოდნენ.
ყურძენი უნიკალური შემადგენლობის წყალობით, (რბილობი, კანი და წიპწები) მრავალ ორგანოსა და სისტემაზე მოქმედებს.
ყურძენი და მასში არსებული გლუკოზა და ფრუქტოზა (მათი შემცველობა დამოკიდებულია ყურძნის ჯიშსა და ამინდის პირობებზე და დაახლოებით 30%-ია) ენერგიის მარაგს სწრაფად აღადგენს, თავის ტვინის მუშაობაზე სასიკეთოდ მოქმედებს. ყურძენი ბუნებრივი ტონიკია.
ყურძენი და მასში არსებული კალიუმი (მისი შემადგენლობის 60% ნაყოფის კანსა და რბილობშია), ასევე ნაყოფში არსებული გლიკოზიდები აუცილებელია გულის ნორმალური მოქმედებისა და თირკმლების ჯანმრთელობისათვის.
ყურძენი : მისი ორგანული მჟავები – ღვინის, ვაშლის, ქარვის, ფოსფორის, ლიმონის და სხვა – ნივთიერებათა ცვლას აუმჯობესებენ. ისინი ასევე საჭიროა კუჭ-ქვეშა ჯირკვლის კარგი მუშაობისათვის. ყურძენი შეიცავს ვიტამინების სრულ ნაკრებს, მაგრამ განსაკუთრებით მდიდარია ასკორბინის მჟავით, კაროტინით, B ჯგუფის ვიტამინებით.
ყურძენი და მასში შემავალი პოლიფენოლები, ფლავონოიდები და ანტოციანები (განსაკუთრებით ბევრია კანში) ბუნებრივი ანტიმჟანგავებია. ეს უკანასკნელები მავნე თავისუფალ რადიკალებს ბოჭავენ და ამით დაბერების პროცესს ანელებენ, ხელს უშლიან ონკოლოგიური დაავადებების განვითარებას.
ყურძენი როგორც ტკბილი წამალი
ყურძენი რეკომენდებულია გულის და თირკმლების დაავადებების, ბრონქიტისა და ფილტვების ანთების, ნერვული აშლილობის და ჰიპერტონიის დროს.
ყურძენი და მისი სამკურნალოე ეფექტი უფრო მაღალია, თუ ნაყოფს მთლიანად – კანთან და წიპწებთან ერთად შეჭამთ და არამხოლოდ წვენს დალევთ. ყურძენი მდიდარია ვიტამინებით და ხელს უწყობს სისხლის წარმოქმნას. ოქსიკუმარინი, რომელსაც ის შეიცავს, აწესრიგებს სისხლის შესქელებას.
ყურძენი , მუქი ფერის, შეიცავს ანთების საწინააღმდეგო და მადეზინფიცირებელ ტანინებს,
ამიტომ რეკომენდებულია ლარინგიტისა და ანგინის დროს ახალგამოწურული ყურძნის წვენის ყელში გამოვლება. წითელი ყურძენი უფრო ბევრ სასარგებლო ნივთიერებას შეიცავს, ვიდრე ღია ფერის.
მასალის გამოყენების პირობები
