ხურმა თუ კარალიოკი, რა განსხვავებაა მათ შორის?
ხურმა, საქართველოში ფართოდ გავრცელებული ხილია, რომელიც თითქმის ყველგან ხარობს და რაიმე სახის განსაკუთრებული პირობები არ სჭირდება, ვინაიდან ჩვენთან მისთვის სასურველი კლიმატი და გარემოა.
ყველამ ვიცით რომ ხურმას აქვს მახრჩობელა თვისება, რომელიც შეიძლება საშიშიც კი იყოს სიცოცხლისთვის და ჯანმრთელობისთვის. მაგრამ ბევრმა არ იცის, რომ ეს თვისება უნარჩუნდება მხოლოდ არამწიფე ხილს.
წარმოშობით ხურმა ჩინეთიდან არის, დღეს კი ბინადრობს იტალიაში, ესპანეთში, ისრაელში და ამიერკავკასიაში.
ჩვენთან მას ეძახიან – კარალიოკს ან ხურმას, ევროპაში კი – კაკი/შარონს/პერსიმონს.
ჩვეულებრივი ხურმა კარგავს თავის მახრჩობელა თვისებებს დამწიფებისადმი, როცა მისი რბილობი ჟელესნაირ კონსისტენციას იღებს.
კარალიოკი კი უბრალოდ ხურმის ნაირსახეობაა. ხურმა ვითარდება მდედრობითი ყვავილისგან, კარალიოკი კი – მამრობითი. კარალიოკი არაა მახრჩობელა და მისი რბილობი მოყავისფრო ფერისაა.
თუმცა, მდედრობითი სქესის ყვავილს შეუძლია კარალიოკის ნაყოფი გამოიბას, თუ მოხდება მისი დამტვერვა. ამ დროს ხილი ყველაზე კარგი გამოდის.
ერთმა ხემ შეიძლება ორივე ხილი მოიბას, ხოლო რომელი იქნება უფრო მეტი, დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად კარგად განხორციელდა დამტვერვა.
არ შეიძლება არ ვახსენოთ მითი იმის შესახებ, რომ მოკრეფილი კარალიოკი (ან ხურმა) მწიფდება დებისგან. არა, ის მხოლოდ რბილდება და იტოვებს იგივე თვისებებს რაც მანამდე ჰქონდა.
