საქართველოში ღვინოს ოდითგანვე ქვევრში აყენებდნენ. ეს არის თიხის უნიკალური ჭურჭელი, რომელიც მიწაში იდგმება, შიგნით ყურძენი ჩაიწურება, დადუღდება, შემდეგ ჰერმეტულად თიხითვე იხურება და იწყება ემოციური მოლოდინი – რა დაგვხვდება, როდესაც ქვევრს მოვხდით.
ქართველებს ეს ემოციური მოლოდინიც ისტორიული აქვთ – სულ მცირე, 8 000-ჯერ განუცდია ეს ემოცია ქართულ გენს. სწორედ ამდენი წლისაა უძველესი ქვევრი, რომელიც საქართველოში იპოვეს. მას შემდეგ ეს უნიკალური ნიმუში მსოფლიოს სამეცნიერო წრეების ყურადღების ცენტრშია.
საქართველოში დღეს ოფიციალურად 27 ადგილწარმოშობის ღვინო არსებობს. ესენია: ატენური, ახაშენი, გურჯაანი, ვაზისუბანი, თელიანი, კარდანახი, კახეთი, მანავი, მუკუზანი, ნაფარეული, სვირი, ტვიში, ტიბაანი, ქინძმარაული, ყვარელი, წინანდალი, ხვანჭკარა, კოტეხი, ხაშმის საფერავი, ბოლნისი, სალხინოს ოჯალეში, ახმეტა, წარაფი, ახოები, მაღრაანის ქისი, ზეგაანი და ოყურეშის უსახელოური.
დიდი და მცირე მარნების გარდა, საქართველოში ღვინოს საოჯახო მეურნეობებშიც უხვად აწარმოებენ, მათ შორის ბევრი – საკუთარი მოხმარებისთვის და დაპატიჟებული თუ დაუპატიჟებელი სტუმრებისთვის. ამდენად, რთული წარმოსადგენი არ უნდა იყოს, როგორ ფართო სპექტრად იშლება ზემოხსენებული ადგილწარმოშობის ღვინოების ქვენაირსახეობები, გემოები, ფაქტურა და სხვა მახასიათებლები.
სრულად წაიკითხეთ აქ.
მასალის გამოყენების პირობები
