დღეს ბარბარობაა და საქართველოში, ალბათ, ყველა ოჯახში უცვლელი ტრადიციაა ლობიანის გამოცხობა.
ჩემს რაჭველ ბებიებს “ბარბალობის” სუფრაზე აუცილებლად ჰქონდათ ლობიანი და კვახი (გოგრის რაჭული ვერსია)… ჰოდა, ლობიანის გამოცხობაში სიამოვნებით ვეხმარებოდი ბებოებს – თავიდან ფეხებამდე ფქვილში ამოვლებული, ბედნიერი დავქროდი გახურებულ ღუმელსა და თოვლიან ეზოს შორის… გზად, ხარიხაზე გაკიდებულ ჩურჩხელას ჩამოვწყვეტდი და წამში გადავსანსლავდი… იქვე საახალწლოდ გადანახულ ხურმის ჩირჩს ავცანცლიდი და ლობიანისთვის ამოფუებულ ცომს თითს სიამოვნებით ჩავკრავდი
ლობიანის ცომს ჩემი ბებოები მარტივად ამზადებდნენ – პურისთვის განკუთვნილ ცომს იყენებდნენ (ფქვილი, მარილი, წყალი, საფუარი). მთავარი ლობიანის გულსართია, რომლის გემოსაც წლებია, თბილისში ვერსად მივაგენი და მინდა გავიხსენო და გაგიზიაროთ ნამდვილი რაჭული ლობიანის გულსართის გემოს საიდუმლო
კარგად მოხარშულ ლობიოს ხის “სატუკელით” კარგად ამოლესავდნენ ჩემი ბებოები, ცხელ-ცხელ ლობიოს მხოლოდ მარილსა და ღორის ქონს (უმჯობესი მუცლის ქონია) შეურევდნენ… არც ერთი სხვა ინგრედიენტი ნამდვილ რაჭულ ლობიანს არ სჭირდება… გულსართს ბლომად ჩაურთავდნენ ცომს და თხელკანიან პიწკინა ლობიანს ღუმელში შეაბრძანებდნენ…
გაიგეთ მეტი ჩვენს ტელეგრამ არხზე შემოგვიერთდით ტელეგრამზე: https://t.me/SheniEkimi
