ქართული საახალწლო სუფრა წარმოუდგენელია ტკბილეულის გარეშე, რომელიც ოჯახებში საგანგებოდ ამ დღისთვის მზადდება. ჯერ კიდევ ყურძნის დაწურვისას იცი, რომ ბადაგი, იგივე ყურძნის სუფთა წვენი, საახალწლო სუფრის განუყოფელი ნუგბარი ჩურჩხელის ამოსავლებად უნდა გადაინახო,
ნუგბარი საახალწლო სუფრისათვის რომ მოამზადოთ ასევე უნდა გადაინახოთ თაფლი, გოზინაყის მოსამზადებლად. და იმ შემთხვევაში თუ მესხურ, ან აჭარულ ტრადიციულ ოჯახს წარმოადგენ, იცი, რომ საახალწლო სუფრა წარმოუდგენელია ჰალვის გარეშე.
ამ სამი ტკბილეულიდან ყველაზე პოპულარული გოზინაყია. საქართველოში ჯერ კიდევ წარმართული ტრადიცით, თაფლი და ნიგოზი წმინდა საკვებად ითვლებოდა. საკულტო დღესასწაულებზე ეს ორი პროდუქტი სუფრაზე აუცილებლად უნდა ყოფილიყო. შედეგად თაფლი და ნიგოზი საშობაო-საახალწლო სუფრის ატრიბუტად იქცა და მოგვიანებით გოზინაყის ფორმითაც მოგვევლინა.
ჩურჩხელა საქართველოში ტრადიციულად ბადაგისგან მზადდება. დასავლეთში ფელამუშს დაუდუღარი ყურძნის წვენითა და სიმინდის ფქივლით ხარშავენ, რომელიც შედარებით ნაკლებად ტკბილია, ხოლო აღმოსავლეთში – თათარას, რომელიც დადუღებული ბადაგითა და პურის ფქვილით უნდა მოიხარშოს. კახური ჩურჩხელა უფრო ტკბილია, თათარას კი უფრო ნაზი კონსისტენცია აქვს.
მესხები აჭარლების მსგავსად დღესასწაულებზე და განსაკუთრებით კი საახალწლოდ ჰალვას ამზადებენ. აჭარული ჰალვა ფქვილით, კარაქითა და შაქრით მზადდება, ზოგჯერ დათლილ ნიგოზსაც უმატებენ. მესხური ჰალვის მომზადების წესი განსხვავებულია – დიკის გამტკიცულ ფქვილს კარაქის ნაცვლად ერბოში შუშავენ. ერბო აუცილებლად მაღალი ხარისხის უნდა იყოს.
გაიგეთ მეტი ჩვენს ტელეგრამ არხზე შემოგვიერთდით ტელეგრამზე: https://t.me/SheniEkimi
მასალის გამოყენების პირობები
