სუფრა, როგორც ქართული ტრადიცია
ტრადიციები, რომელიც ათბობს გულს და ავსებს სულს.
საუკუნეების განმავლობაში დამპყრობლებმა გავლენა იქონიეს ქართულ სამზარეულოზეც, რის შედეგადაც უფრო მრავალფეროვანი გახდა საქართველოში მცხოვრები ადამიანებისთვის ადგილობრივი სამზარეულო.
თუმცა, თუ ტრადიციულ ქართულ სამზარეულს გადავხედავთ, აღმოვაჩენთ, რომ ის არის საკმაოდ გამორჩეული და მოიცავს შემდეგს:
ახალი ხორცი, ბოსტნეული, მწვანილი, არომატულ კერძებში გარეული სანელებლები.
აღსანიშნავია, რომ ქართული სამზარეულოს დიდი ნაწილი მაინც წვნიან კერძებს უჭირავს. იგი საკმაოდ მრავალფეროვანია. აქ გვხვდება არაერთი სახეობა, რაც ხშირად გაციების დროს გამოჯანმრთელებაშიც კი ეხმარება ადამიანებს.
ქართული სამზარეულოსა და ტრადიციულ კულტურაზე საუბრისას გვერდს ვერ ავუვლით სუფრას, რომელიც შეიძლება იყოს როგორც სადღესასწაულო, ასევე ყოველდღიური ტიპის. იგი ყოველთვის პოულობს თავის ყველაზე ავთენტურ გამოხატულებას, იქნება ეს სახლში, თუ მეგობრების წრეში.
თავად სიტყვა ,,სუფრას” გამორჩეული დატვირთვა აქვს. ეს არ არის უბრალოდ ქართული სამზარეულოს ნაკრები, იგი დგას ქართული სოციალური ცხოვრების ცენტრში და წარმოადგენს ეროვნული იდენტობის ნაწილს. სუფრა გვხვდება ყველგან, სადაც გველოდებიან ან ველოდებით. სუფრის გარეშე წარმოუდგენელია დაბადების დღე, ქორწილი, სხვადასხვა ტიპის შეკრებები, თუნდაც ისეთი სამწუხარო ცერემონიები, როგორიცაა დაკრძალვა.
აქვე უნდა ვისაუბროთ თამადაზე, როგორც სუფრის მთავარ შემადგენელ ნაწილზე. იგი უძღვება სუფრის ყველაზე ტრადიციულ ნაწილს, სადღეგრძელოებს. გამოცდილი თამადა ბუნებრივად აღძრავს საზოგადოებისა და კულტურის სულისკვეთებას, რომელიც უამრავი ქართველისთვის ღვინოსთან ასოცირდება.
თამადა საუბარს იწყებს სამი სადღეგრძელოს გარშემო: ჯერ სამშობლოს, შემდეგ ღმერთის, და შემდეგ უკვე ოთახში მყოფთათვის, რომლებიც ღვთაებრივთან ყველაზე ახლოს ითვლებიან და ესენი არიან სტუმრები. ქართული კულტურა უპირველეს ყოვლისა სტუმართმოყვარეობას აფასებს, სტუმარი განიხილება, როგორც ზეციდან მოსული საჩუქარი, რომელიც დიდ პატივისცემას იმსახურებს.
წყარო:
https://winesgeorgia.com/foods-feasting/
#drpkhakadze #gochadze #shenisupra
მასალის გამოყენების პირობები
